Strona główna
RODO - obowiązek informacyjny

Zaproszono nas
Sprawozdania z imprez branżowych, w których uczestniczyliśmy. Czytaj więcej...
  Aktualności
Informacja o nowej formule Konferencji Techniczno-Surowcowo-Analitycznej organizowanej przez STC w 2024 r. Czytaj więcej...
  Wyniki Konkursu STC na najlepszą pracę dyplomową. Czytaj więcej...
  W dn. 27-28.06.2023. odbyło się seminarium, przeznaczone dla kierowników laboratoriów oraz pełnomocników ds. systemów zarządzania nt. “Aktualne zagadnienia dotyczące jakości w przemyśle cukrowniczym” Czytaj więcej...
  W dniu 22 czerwca 2023 roku w Werbkowicach oraz w Hrubieszowie odbyły się uroczyste obchody Jubileuszu 60–lecia Cukrowni „Werbkowice” Czytaj więcej...
  Plan konferencji i seminariów w 2024 roku Czytaj wiecej...
Plan kursów na 2024 r. Czytaj więcej...

Lista publikacji  

Przebieg kampanii 2004/05 w grupie cukrowni Krajowej Spółki Cukrowej dyr Jan Marcinkiewicz, Krajowa Spółka Cukrowa S.A.

Krajowa Spółka Cukrowa jest największym producentem cukru w kraju, ma ponad 40% udziału w rynku. Krajowa Spółka Cukrowa powstała z połączenia trzech regionalnych spółek cukrowych i Cukrowni Szczecin będącej przedsiębiorstwem państwowym.

Kampania 2004 roku pod względem wyprodukowanego cukru, przerobionych buraków, polaryzacji jak również i wydatku cukru była bardzo zbliżona do kampanii roku poprzedniego. Stwarza to możliwość bezpośredniego porównania danych z jednej i drugiej kampanii na tle zmniejszania ilości cukrowni czynnych produkujących cukier.

W ubiegłej kampanii przerobiono 5 mln 59 tys. ton buraków, czas trwania kampanii 67.8, średni przerób dobowy 3866 t/d, produkcja cukru 790 875 t i wydatek cukru 15.83 %n.b. Osiągnięty wydatek był o ok. 0.3 niższy jak w roku poprzednim, produkcja cukru o prawie 2 tys. ton wyższa, średni przerób dobowy o 290 t/d wyższy, czas trwania kampanii o około 8 dób dłuższy, przerób buraków o około 120 tys ton większy.

Długość kampanii w 2003 r. wynosiła 55,9 przy odnotowanym dużym rozrzucie pomiędzy poszczególnymi cukrowniami. Najkrótszą kampanię, niespełna 42 dobową, miała Cukrownia Lublin, najdłuższe ponad 80 dobowe Cukrownia Nowy Staw i Malbork. W roku 2004 z uwagi na odmienne warunki atmosferyczne, które spowodowały przesunięcie ilości plonu buraka oraz zawartości w nich cukru, dane te uległy znacznej zmianie. Wydłużyła się średnia długość trwania kampanii i krojenia buraków, mimo to najkrótszą kampanię miała Cukrownia Opole Lubelskie (50 dób), najdłuższą Cukrownia Nakło (79 dób). W ujęciu statystycznym całej grupy wykorzystanie możliwości przerobowych w roku 2004 wyniosło zaledwie około 75 % potencjału przetwórczego. Oznacza to, że proces restrukturyzacji będzie musiał przebiegać w latach następnych z nie mniejszym nasileniem. W ostatniej kampanii było czynnych 20 cukrowni, przy jednoczesnym wzroście średniego przerobu dobowego. Spowodowane to było dwoma parametrami:

• cukrownie wyłączane z eksploatacji były cukrowniami o średniej wielkości (z jednym wyjątkiem), mniejszymi od wielkości średnich dla spółki,
• zintensyfikowano wykorzystanie bazy przetwórczej cukrowni, modernizacje i inwestycje przeprowadzono na bazie urządzeń z cukrowni wyłączanych z eksploatacji.

Inwestycje przeprowadzono przede wszystkim w obszarze przygotowania krajanki (głównie krajalnice), w gospodarce cieplnej oraz na stacjach filtracji pierwszej.

Najniższy średni przerób dobowy osiągnęła cukrownia Opole Lubelskie około 2 tys. t/d, a najwyższy cukrownia Krasnystaw , która po raz pierwszy przekroczyła przerób 7 tys. t/d oraz cukrownia Werbkowice, która przekroczyła 6 tys. t/d. Prawie wszystkie cukrownie między kampanią 2003 - 2004 w sposób znaczący zwiększyły swoje dobowe przeroby. Najwyższe wzrosty były w Cukrowni Werbkowice, Cukrowni Kruszwica i w Cukrowni Krasnystaw.

Parametrem podsumowującym prace cukrowni są wyniki ekonomiczne, a z parametrów technicznych jest wydajność cukru. Wpływ na wydajność cukru mają przede wszystkim jakość surowca i zawartość w nim cukru jak również sprawność poszczególnych fabryk. Kampania 2003 roku była kampanią nieco lepszą pod względem wydatku, natomiast była wyraźnie lepsza pod względem polaryzacji.

Zróżnicowanie wydajności cukru w poszczególnych cukrowniach nie wynika wyłącznie ze sprawności technicznej poszczególnych cukrowni, ale również zależy od zawartości cukru w burakach. Tegoroczna rozpiętość między najniższym a najwyższym wydatkiem wyniosła 2,51 %; w roku poprzednim różnica ta była zbliżona i wynosiła 2,71 %. Również śledząc szereg poszczególnych lat można zauważyć, że różnica ta, mimo zmiany składu ilościowego cukrowni, pozostaje na bardzo podobnym poziomie. Prawdopodobnie tak zrządza przypadek, a być może warunki atmosferyczne tak się zmieniają, promując a czasami każąc niektóre regiony. Cukrownie o najwyższych wydatkach miały wydatki rekordowe w swoich historiach powojennych.

Wykorzystanie zdolności przerobowych jest parametrem bardzo istotnym, jeśli chodzi o wpływ na wynik ekonomiczny cukrowni. W grupie Krajowej Spółki Cukrowej jest cukrownia rekordzistka w Polsce, Cukrownia Nowy Staw, która przekroczyła 200 % zdolności nominalnej, przy średniej całej spółki powyżej 150 %. Cukrownia Nowy Staw stosuje od szeregu lat kilka rozwiązań technologicznych różniących się od powszechnie stosowanych. Jest to przede wszystkim stosowanie wysokiego wyżymania wysłodków oraz jednostopniowa filtracja soku po saturacji pierwszej. Zdolności produkcyjne w cukrowniach Krajowej Spółki Cukrowej w najniższym stopniu ma wykorzystane Cukrownia Łapy. Według mojej oceny wskaźnik wykorzystania zdolności przerobowych ulegnie dalszemu zwiększeniu, ponieważ cukrownie z grupy Krajowej Spółki Cukrowej posiadają jeszcze rezerwy mocy produkcyjnej. Uwolnienie tych rezerw wymaga jednak pewnych działań inwestycyjnych.

Na wszystkich producentach cukru ciąży obowiązek wprowadzenia oceny jakościowej surowca przynajmniej w zakresie zawartości w nim cukru. Średnia polaryzacja krajanki była bardzo wysoka w ubiegłym roku, aczkolwiek były bardzo duże różnice regionalne. Cukrownie północne: Łapy, Malbork i Nowy Staw miały znacznie niższą polaryzację niż odnotowana w innych regionach.

Parametrem który może posłużyć do oceny Spółki jest średnia zdolność ważenia cukru przez pojedynczą cukrownię. Średnia podczas ostatniej kampanii wyniosła 612 ton, w roku poprzednim wyniosła 575 ton, a więc trend wzrostowy. Są dwie cukrownie o ponad tysięcznej dobowej zdolności ważenia cukru. Parametrem bardzo aktualnie eksponowanym, bardzo ważnym z uwagi na rynek cukru jest jakość cukru w świetle wymogów UE. Oprócz parametrów składających się na sumę punktów wyznaczających kategorię jakościową cukru bardzo ważna jest zawartość substancji nierozpuszczalnych, które są bardzo trudne do usunięcia, ale pomijając wpływ poszczególnych składowych na końcową wartość, widać bardzo silny trend spadkowy.

Cukrownie w Spółce produkują cukier I i II kategorii jakościowej, przy czym podstawowa produkcja jest w II kategorii jakościowej.
W zakresie gospodarki cieplnej odnotowano spadek zużycia ciepła na cele technologiczne. Średnia wartość wskaźnika w roku 2004 wyniosła 4,04 % n.b. paliwa umownego, w roku poprzednim było to 4,25. Można też zauważyć, że zużycie ciepła nie jest funkcją wielkości cukrowni, chociaż taki trend najprawdopodobniej jest nieunikniony.

Zużycie energii elektrycznej łączy się ściśle ze wzrostem cukrowni. Tendencja zmniejszania zużycia energii elektrycznej maleje wraz z rozbudową i modernizacją cukrowni. W stosunku do roku ubiegłego wskaźnik odniesiony do ton buraków spadł o kilka dziesiątych kWh. Praktycznie wszystkie parametry techniczne związane z produkcją uległy poprawie. Również piece wapienne pracowały dobrze ze zmniejszonym zużyciem kamienia wapiennego i koksu.

Lista publikacji